لباس های پزشکی وظیفه اصلی محافظت را دارند. با این حال این عملکرد باید با یک تجربه راحتی خوب برای کاربر مرتبط باشد. راحتی موضوع بسیار مهمی است، زیرا افراد حرفه ای در معرض موقعیت های استرس زا هستند که می تواند بر عملکرد آنها تأثیر منفی بگذارد.
به طور خاص، راحتی حرارتی نقش مهمی برای بهترین عملکرد لباس پزشکی OR ایفا می کند، که شامل تنظیم گرما و انتقال جرم بین بدن پوشیده شده و محیط می شود، زمانی که لباس رابط بین بدن و محیط باشد.
هدف از این کار بررسی رفتار خواص حرارتی اسکراب جراحی و لباس‌های هوای پاک بود. مقایسه‌ای بین این دو نوع لباس با استفاده از تجهیزات آلمبتا، برای خواص حرارتی ثابت و مانکن حرارتی، انجام شد تا امکان تجزیه و تحلیل حرارتی پویا فراهم شود.
خواصی مانند شار حرارتی و عایق حرارتی. مشخص شد که عایق حرارتی لباس از نظر آماری متفاوت است و نشان می‌دهد که تفاوت بین لباس‌ها ممکن است توسط کاربر درک شود. امروزه انتظار جامعه از پوشاک بسیار بیشتر از ارضای نیازهای اولیه است.
لباس ها به عنوان تجهیزات حفاظتی پیشرفته استفاده می شوند و برای محافظت از کاربر در بسیاری از مناطق مختلف ضروری هستند. بخش مراقبت های بهداشتی از تجهیزات حفاظتی متعددی استفاده می کند که بیشتر آنها از منسوجات به عنوان مانعی بین بدن انسان و محیط خطرناک استفاده می کنند.
طی سال‌های گذشته، طیف جدیدی از مواد و لباس‌ها برای محافظت از متخصصان پزشکی و بیماران پدیدار شده است که عملکرد هر لباس پزشکی را بهبود می‌بخشد.
لباس‌های اسکراب جراحی (SS) توسط کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در اتاق عمل (OR) و برای بسیاری از کاربردهای دیگر در مراقبت‌های بهداشتی خارج از OR به‌عنوان یونیفرم پوشیده شده‌اند.
لباس‌های هوای پاک (CAS) طبق تعریف و قوانین طبقه‌بندی دستورالعمل تجهیزات پزشکی 93/42/EEC، اصلاح شده توسط 2007/47/EC [3]، تجهیزات پزشکی کلاس I در نظر گرفته می‌شوند.
لباس هوای پاک به عنوان «لباسی که در نظر گرفته شده و نشان داده شده است برای به حداقل رساندن آلودگی زخم عمل توسط پوسته های پوستی پوشنده حامل عوامل عفونی از طریق هوای اتاق عمل و در نتیجه کاهش خطر عفونت زخم» توسط EN 13795:2011+A1:2013 تعریف شده است.
