جو دوسر اماده علف غلات اهلی که عمدتاً برای دانه های نشاسته ای خوراکی آن رشد می کند. یولاف به طور گسترده در مناطق معتدل جهان کشت می شود و از نظر توانایی زنده ماندن در خاک های فقیر پس از چاودار در رتبه دوم قرار دارد.
اگرچه جو عمدتاً به عنوان خوراک دام استفاده می شود، برخی از آنها برای مصرف انسان، به ویژه به عنوان غذای صبحانه فرآوری می شوند. گیاهان یونجه خوبی را فراهم می کنند و در شرایط مناسب، چرای عالی را فراهم می کنند و سیلو خوبی ایجاد می کنند.
جو دوسر گیاهی یک ساله است و ارتفاع آن اغلب به 1.5 متر می رسد. برگ های بلند دارای غلاف های گرد در قاعده و یک ضایعات غشایی هستند. ساختار گل‌دهی و میوه‌دهی یا گل آذین گیاه از شاخه‌های متعددی تشکیل شده است که گلچه‌هایی را در خود دارند که میوه‌های یک دانه را تولید می‌کنند.
جوهای معمولی در مناطق معتدل سرد کشت می شوند. جو دوسر قرمز که به گرما مقاوم تر است، عمدتاً در آب و هوای گرم تر رشد می کند. با رطوبت کافی، محصول در خاک های شنی، کم حاصلخیزی یا بسیار اسیدی رشد می کند. این گیاهان نسبتاً عاری از بیماری ها و آفات هستند، اگرچه در معرض زنگ زدگی و آنتراکنوز روی ساقه و برگ های خود هستند.
جو دوسر نورد شده، هسته های پهن شده با پوسته های آن برداشته شده است، بیشتر برای بلغور جو دوسر استفاده می شود. سایر غذاهای صبحانه از غلات تهیه می شوند که هسته های صاف نشده با پوسته های آن جدا شده اند.
آرد جو به طور کلی برای نان مناسب در نظر گرفته نمی شود، اما از آن برای تهیه کلوچه و پودینگ استفاده می شود. غلات سرشار از کربوهیدرات هستند و حدود 13 درصد پروتئین و 7.5 درصد چربی دارند. آنها منبع کلسیم، آهن، ویتامین B1 و نیاسین هستند.
